De stilte van de slikken van Saeftinghe

Rem van den Bosch brengt in dit vierluik de stilte van het verdronken Land in beeld. Lois, gehuld in een moderne variant van de authentieke Hulster klederdracht, staat eenzaam in het weidse, drassige landschap, terwijl donkere wolken de lucht vullen. De eenvoud en rust van de setting benadrukken de kracht van de natuur en de connectie van Lois  met het omringende landschap. Rem nodigt de kijker uit om deze tijdloze rust te ervaren en de schoonheid van eenvoud en leegte te waarderen. Het werk is een uitnodiging tot reflectie en eerbetoon aan het erfgoed.