Lois in de Hulster dracht in de slikken van Saeftinghe

In dit drieluik legt Rem van den Bosch een moment van stilte vast, waarin Lois wordt opgenomen in de slikken van Saeftinghe. Ze verdwijnt als ware midden in het verdronken Land. Het diepe groen van het gras, het  water, en de intense kleuren van de dracht smelten samen tot een harmonieus geheel. Rem benadrukt de verbondenheid tussen cultuur en natuur en roept de kijker op om deze schoonheid te waarderen.